konstrukcja — ż I, DCMs. konstrukcjacji; lm D. konstrukcjacji (konstrukcjacyj) 1. «układ elementów jakiejś całości, sposób ich powiązania; rzecz skonstruowana; budowa, struktura» Prosta konstrukcja. Konstrukcja żelazobetonowa. Konstrukcja budynku. Konstrukcja… … Słownik języka polskiego
wieża — ż II, DCMs. wieżaży; lm D. wież 1. «wysoka budowla o niewielkiej w stosunku do wysokości podstawie, zwykle okrągłej lub kwadratowej, wolno stojąca lub stanowiąca część innej budowli; wysoka konstrukcja stalowa lub drewniana o różnym zastosowaniu» … Słownik języka polskiego
ergatywny — ∆ jęz. Konstrukcja ergatywna «konstrukcja składniowa, w której podmiot jest wyrażony w formie przypadka zależnego, zwykle celownika, np. mnie wtedy trzeba było wyjechać (w niektórych językach kaukaskich typowa konstrukcja nazywająca właściwego… … Słownik języka polskiego
kratownica — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} konstrukcja z krzyżujących się prętów służąca jako przegroda, ogrodzenie itp.; krata : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kratownica otaczająca ogródek. Kratownica w … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Clearing (album) — Clearing Studio album by Fred Frith Released 2001 … Wikipedia
geometryczny — 1. «wchodzący w zakres geometrii, będący przedmiotem jej badań; stosowany w geometrii» Wzór geometryczny. ∆ Postęp geometryczny «ciąg liczb, w którym każdy wyraz, oprócz pierwszego, powstaje z wyrazu poprzedniego przez pomnożenie go przez liczbę… … Słownik języka polskiego
kleinowski — [wym. klajnowski] ∆ bud. Konstrukcja kleinowska (stropu), strop kleinowski «płaski strop, konstrukcja z cegły oparta na belkach stalowych, zbrojona bednarką» ‹od nazwiska konstruktora› … Słownik języka polskiego
komin — m IV, D. a, Ms. kominnie; lm M. y 1. «konstrukcja z pionowym kanałem do odprowadzania spalin z paleniska do atmosfery oraz do wytwarzania naturalnego ciągu powietrza; tworzy rodzaj przewodu wewnątrz budynku lub urządzenia, z wylotem na dachu, lub … Słownik języka polskiego
kotwica — ż II, DCMs. kotwicacy; lm D. kotwicaic 1. «stalowa konstrukcja z trzonem i ramionami (zakończonymi łapami), która rzucona ze statku (na linie lub łańcuchu), zagłębia się w dno i utrzymuje statek w jednym miejscu» Kotwica główna, głębinowa,… … Słownik języka polskiego
kratownica — ż II, DCMs. kratownicacy; lm D. kratownicaic 1. «ogrodzenie, przegroda itp. z krzyżujących się prętów; krata» Kratownica wokół placu budowy. 2. bud. techn. «płaska lub przestrzenna konstrukcja o układzie geometrycznym, złożona z elementów… … Słownik języka polskiego
